منکه هستم سائلى بر خوان انعام شما

از ازل شیرین شده کام من از نام شما

اینکه من دیوانه باشم آن هم از عشق خدا

بوده در آغاز خلقت حُسن اقدام شما  

گر شکسته بال مى‏خواهى بیا بنگر مرا

فطرسى بشکسته پر هستم سر بام شما

اى که گفتى آب کم جو تشنگى آور به دست

اى که مى‏ریزد عطش از باده جام شما  

 تشنگى خواهم من امشب اى خداى‏تشنگی

  تا که جان خود فدا سازم براى تشنگى

بى سرو سامان شدم تا که تو سامانم دهى

کافر محضم من امشب تا که ایمانم دهى

بى سوادم بهره از قرآن ندارم ذره‏اى

آمدم اى روح قرآن فهم قرآنم دهى

زنده جاوید گردد هر که باشد کشته‏ات

دوست دارم تا بمیرم از دمت جانم دهی 

  فطرسم، حرّم، گنه کارم، پشیمانم حسین                   

 ژآمدم تا طعم شیرینى ز گفتارم دهى 

  احتیاج من ندارد انتها اى ذوالکرم 

 مى‏برم نام تو را تا که شود اینجا حرم

  اى که هستى محور حبّ و ولاى اهل بیت

عشق تو ما را نموده مبتلاى اهل بیت  

بى تو نامى از خدا هم در میان ما نبود

 بى تو مى‏افتاد از رونق صداى اهل بیت     

اى که مردانه دل از پروردگارت برده‏اى

تا که نامت مى‏شود جارى به لبها یا حسین

جمع ما گیرد دگر حال و هواى اهل بیت

کاى مونس شکسته دلان حال ما ببین  

ما را غریب و بى کس و بى آشنا ببین    

اولاد خویش را که شفیعان محشرند  

در ورطه‏ى عقوبت اهل جفا ببین  

در خلد، بر حجاب دو کون آستین فشان  

وندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین  

نى، نى - ورا - چو ابر خروشان به کربلا  

طغیان سیل فتنه و موج بلا ببین  

تن‏هاى کشتگان همه در خاک و خون نگر  

سرهاى سروران همه بر نیزه‏ها ببین  

آن سر که بود بر سر دوش نبى مُدام  

یک نیزه‏اش ز دوش مخالف جدا ببین  

آن تن که بود پرورش‏اش در کنار تو  

غلطان به خاک معرکه‏ى کربلا ببین                                                  یا بضعة الرسول! ز ابن زیاد، داد  

کو خاک اهل بیت رسالت، به باد داد                                            

آخر ملائک باز ماندند از سوالات

او عشق را هم خسته کرد از این مناجات  

در پاسخ هر پرسش  و فرمان و هر پیک

گفتا به هل من ناصرِاَللَّه لبیک لبیک

لبیک لبیک اى سروش باده نوشان

لبیک اى باده فروش مى‏فروشان  

خوش باده گردانى کن اى ساقى رحمت

آنجا عطش غم نیست اینجا هست محنت

وقت است تا اسرار خلقت فاش گردد

با خون سرخم عاشقى کنکاش گردد  

من آن مسلمانم که تسلیم ولایم

سلطان عشقم من خداى کربلایم

آن جرعه نوشم کز غمت اعجاز دارم

خواهم‏که عشقم را به تو ابراز دارم

داغ مسلمانى به زیر پوست دارم

اسلام را با داغهایش دوست دارم

من شاهکار خلقت سالار عشقم

هم داستان با عشق بانوى دمشقم

اى اهل عالم من حسین سر جدایم

در انتظار ذکر لبیک شمایم

هر کس حسینى زندگى خواهد نماید

با جان خدا را بندگى باید نماید

میلاد من میلاد عشق است و قیام است

هرکس بود عاشق حسین او را امام است

آماده اقدام باشید اى محبان

تاثبت سازم نامتان جزء شهیدان